Ik voel het aan alle kanten dat het de beste beslissing zou zijn. Time-off betekent: niet opgeven, niet verdwijnen maar wel terugkeren tot mezelf.

Ik ben slaaf geworden van mijn hobby ... Natuurlijk is het niet zo dramatisch dan het klinkt maar wel een wake-up call die ik graag serieus wil nemen.

Ik heb een mooie hobby, ik geniet ervan en krijg er veel energie door. Ik kan mijn creatieve kant laten groeien en ontwikkelen. En last but not least: mijn zelfvertrouwen groeit ook mee.

Vanaf januari ben ik op wen bijzondere trein gestapt en zelf was ik de machinist. Wandelen, yoga, koken, muziek, lezen, fotograferen, met vrienden samen zijn: verdwenen, net als op een trein zitten en uit het raam kijken: weiland, station, bos, station, molen, station. Binnen 5 minuten is alles achter de rug ... zo snel gingen de dingen voorbij.

Mijn hobby is - met grote woorden te zeggen - een obsessie geworden. Nog meer wol, nog meer beurzen bezoeken, nog meer ideeën, Marktplaats, Facebook Instagram en Pinterest . Als ik ergens heen ging heb ik wol gekocht :) Dat was mijn souvenir. In de nieuwe wol zag ik meteen wat ik maken wil: een nieuwe sjaal, stole, trui, enz. Soms kon ik niet slapen omdat ik zo opgewonden geworden was van een nieuw ontwerp en nieuwe wol.

Ik heb gerealiseerd dat mijn leven uit van mijn handen slipt. Mijn lichaam en geest schreeuwt naar verandering.

Gisterochtend heb ik de boodschappen gedaan en ging ik gauw verder met haken. s’ Avonds was de vlinder klaar met alle onderdelen: mutsje, vleugel en de cocon. Was ik blij? Was ik trots? Nee, ik voelde niets, ik was leeg en taak voltooid.

En dan dacht ik: het is niet goed. Dit was HET moment.

Dankbaarheid

Dit is het eerste wat ik voel. Dankbaar dat ik dit punt heb bereikt en wakker geworden, voor mijn familie die zonder groot protest met ons dagelijks leven door ging. Dankbaar voor mijn vrienden dat ze eindeloos naar mijn nieuwe winst of ideeën luisteren konden - zoveel andere thema's waren er niet ;) - Dankbaar voor mijn lichaam dat ik ongeveer 20 nieuwe producten gemaakt heb sinds januari.

Ik weet het en ik heb er wel een verklaring voor waarom het zo is gegaan. Maar zoals de oosterse filosofie het zegt: balans is belangrijker dan in één ding het beste zijn.

Nu is mijn plan om de passie terug te vinden: ik wil van mijn hobby genieten. Eerlijk naar mezelf kijken en de juiste balans terugbrengen in mijn leven. Waar ik tijd heb voor mijn familie, vrienden, om te wandelen, yoga te doen. Fotograferen, koken en meer muziek luisteren en maken. Ik wil de nu in huis zijnde wol gebruiken, de ontwerpen die in mijn hoofd spelen, uitwerken. Nieuwe technieken leren. Een voor een, stap voor stap, mijn projecten afwerken.

Voor een goed begin: vandaag heb ik yoga gedaan en morgen wacht een mooie fietstocht met vrienden op me.

De passie van het breien en haken leeft in mij. Het vuur voor mijn hobby dooft niet uit.

Liefs Anita

Ps. : op de foto staan mijn werkstukken vanaf Januari t/m Juni.