Mijn passie voor het breien en bezig zijn met mijn handen begon op de basisschool in Hongarije… Ergens in de groep 6/7 tijdens praktijklessen kwam het nieuws: we gaan vanaf volgende week leren breien. Ik was zeer blij en mijn fantasie ging grenzeloos vliegen. Ik zag mezelf al breien en alle modellen van de jaren ‘80 maken. Ik voelde na de eerste les dat niemand me gaat stoppen en een nieuwe wereld gaat voor me open. Als eerste stap ging ik naar de lokale winkel waar je alle mooie knoppen, linten en wol kon kopen. Net als in een snoep winkel! Urenlang staarde ik naar de kleuren de geuren, structuren en de zachtheid van de garens… alles was fascinerend.

Toch moest ik een keuze maken. Het werd een natuur wit zachte bol, breinaald 5. Ik deed alles in de tas en ik ging de volgende dag naar school.

Het gaat beginnen!

Eerste stap hoe ga je beginnen? Tja dat vond ik erg moeilijk: knopen…met 2 handen tegelijkertijd …zo was het niet in mijn droom! En zo ging het ook verder. Mijn werkstuk was tussendoor grijs van zweten en tranen geworden. De meisjes in de klas vlogen onwijs vooruit met hun breiwerk. Ze gingen variaties leren en mochten ook beginnen met haken. Mijn droom om een sjaal of een vleermuis trui ( jaren 80) te maken was niet klaar, en heb voor mijn werkstuk -als ik het zo mag noemen-een onvoldoende gekregen.

Maar ik wilde mijn droom niet opgeven. En haken heb ik toen nooit geleerd, maar wanneer en hoe dit op mijn pad is gekomen ga ik later vertellen. De passie van het breien leeft in mij. Het vuur voor mijn hobby dooft niet uit.